Perişan 1 Şiiri - Mehmet Ay 2

************PERİŞAN 1************

Güneşi doğmayan günde yaşamak,
Yürekte vurgun var, durum perişan.!
Dost yolun da yürümek, susuz kalmak,
Vefasız dostlardan, dünüm perişan.!

Muhabbet kalmadı, meydi kalkıyor,
Yarenler göz ucu bana bakıyor,
Şikayetim bir çok öne çıkıyor,
Sığındım bir yere, zalım perişan.!

Dost dedim yaramı açar sarmıyor,
Tecellim bu işte, kimse duymuyor,
Bekledim şansımı, bana gelmiyor,
Dikenler içinde, gülüm perişan.!

Kamil olmayana sırı mı verdim,
Haz duydum o yarin, meylini sevdim,
Göz hapsinde kaldım, bu nedir dedim,
Halım da kalmadı, dilim perişan.!

Gönülde vurğunum, yaram çok derin,
Dikeni kokladım, gülleri narin,
Bu dünya kimindir, neresi serin,
Kavurur acılar halım perişan.!

Ömür boyu gülmez, kader olurmu,
Yalvardım yaradan, beni duydumu,
Yolunda süründüm, halım n’oldu,
Bütün yürüdügüm, yolum perişan.!

Miadı hal bilmez halım kırılgan,
Aşk yolunda kırgın, duyğu savurgan,
Kırıldı kollarım, çürür omurgam,
Vucutta eskiyen, yerim perişan.!

12.04.25 / Saat 09,48
MİADI (Mehmet AY)