Peri kızı Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Gün ışığına koşuyorum
Şafak süzülürken
Dağlara
Bayırlara
Yaylalara
İçimdeki karanlığı
Geceyi
Tutup attım
Dipsiz uçurumlara
Şimdi
Gaydalardan
Sipsilerden
Ezgi, nağme, şarkılar yükseliyor

Umutlarımı
Hecelere
Beni yakan
Acıtan aşkımı
Sevdamı
Dizelere, şiirlere, yüreğime yazdım

Kendimi bıraktım
Sabahın kollarına
Yolcuyum umuda
Özlemin ağ ördü içime
Fiziğin beynime perçinlendi
Yüreğimi halen sana tutsak, halen bir köle.

Yokluğun beni eziyor
İstemiyorum
Düşlerim yıkılsın
Şimdi şafak vakti
Kürdistanlı
Bir çocuk
Tavrı, sabrı, cesaretiyle
Feryat ediyorum
Güneşe
Köprü kurarak
Gel peri kız gel sırt sırta verelim
Seninle beraber yıldızlara, galaksilere göçelim

Umuttan
Vazgeçmem
Çiçekler baharla yaşam bulur
Ormanlar zümrüt rengine bürünür
Sevmek çok güzeldir, karşılığı olursa eğer
Hep şafağı bekledim Kürdistanlı bir heyecanla
Tut ellerimden seninle beraber özgürlüğe koşalım

25.03.2014
İstanbu