Mutlu günleri sıyırdık da
Dört nala acı günlere koştuk
Acelemiz vardı
Acılar beklerse ayıp olurdu
Biz de sevmezdik ayıp etmeyi
Gözü kara daldık kavgalara
Ayrılıklarda gözünü kan bürüdü
Kanattı olanca gücüyle sevdamızı
Olsundu, acıtmalıydı
Çünkü acıydı adı
Yoksa “ne işe yarar” diye
Biz devam ettik onu beslemeye
Gözlerimizden süzülen yaş
Acının karnını doyuruyor
Tatlı niyetine de birbirimizi
Anlamamayı sunuyorduk
Acının karnı davul oldu
Yedikçe yedi, istedikçe verdik
Şimdi sıra bizde
Acının perhiz yapması gerek
Yoksa biz...
Kayıt Tarihi : 9.4.2003 14:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)