Perdeler ve Sükut Şiiri - Güçer Kafa

Perdeler…
Gittiğin her yerdeler!
Yıkılan gecelerin, mahmur sabahında,
Uykusuzluk kısrağına vurduğun eyerdeler…
Çıkılmış... Çıkılmamış...
Her seferdeler!
Karanlık kadife giymiş yine,
Güneş dediğin nedir ki?
Mehtabın çocukları mateme soyunur,
Matem kuşları her seherdeler…
Tütün işgalinde bir nefestir nida dediğim,
Ecel diyor kitaplar…
Manasını bilmediğim,
Sevmediğim,
Özlemediğim bir gölge dolaşır şimdi zamanın peşinde!
Her müşterek kaldırıma rast gelişinde,
İnanılmamış ne varsa, inkar edilecek değerdeler…
Perdeler…
Yağmurların bıraktığı o ilahi kirdeler…
Akılda fikirdeler…
Soyutları somuta esir edemeyenlerin lisanıyla,
Sükut denilen yakut kemerdeler…
Hani bilirsin canım…
Şu meşhur perdeler…