Perdeler Şiiri - Murad Ali Cehri

Sabahın karanlığında
Göremiyorum…
Sımsıkı kapalı
O kalın perdeler
O … perdeler
Bırakmıyor penceremi
Gerçi pek değişmeyecek gerçek
Çünkü bir kıyıya atılmış gibi…
Şehrin bir ucunda
Çünkü bir kıyıya atılmış gibi…
Göz nurumu akıttığım…
Fakat kimseler anlamaz…
Bazen ben bile kendimi…
Gölgeler belli belirsiz
Sabaha az var
Ama keşke doğsa güneş
Bu kadarına bile dayanmaz yürek
Bir ışık, bir nefes…

Bir ışık, bir nefes lazım
Yeniden kalkmak için ayağa
Filizlenip çıkmak için
Gayret ve ümit
Fikrimin âfâkına…
Koşmalı
Gelirse yeri
Bir ağaç gibi
Durmalı
Zümrüd-ü Ankâ misali
Doğmalı özünden
Belki o zaman
Yırtılır nice perdeler
Azmin gücü dağları deler

Gözle ufukları
Ümidim… “Az kaldı!”
Gelecek ruhumun
Nefesi, ışığı.