Perde Şiiri - Mustafa Alperen Taş

Böyle bir rüyanın etkisinden kurtulmak zor,
Gökteki bayrak gibi dalgalanan tül sanki,
Benimle beraber bu düşü gel bir de sen yor,
Göremedim, anlatılamayacak bir an ki.

Süzülerek gökyüzünden uçarak geliyor,
Yöneldi bana doğru yürürken bile hızla,
Karanlıkta uzanırken ellerim arıyor,
O asla düşünemediğim kadar çok fazla.

Düşüverdi yoluma, giriverdi koluma,
Sanki beni korumaya gelen bir perdeydi,
Baktım da bir sağıma, dönüverdim soluma,
Kaldırmadı hiç başını hep öylece eğdi.

Dedi asla unutma, kızar hep atalarım,
Ben bir elçiyim; ama sözlerimi unutma,
Bekliyor dünya seni, işte bak al tayların,
Yolun açık olsun git, artık Hakk huzuruna.

Bir perdeyim örterim geceyi karanlığı,
Kötülükleri yendim, geldim bak öğretmeye,
Artık biliyorsun, bu ucuz kahramanlığı,
Sen de bir bozkurt gibi, başla yol göstermeye.

O perde uçuşarak her harfini anlattı.
Sevdamızın üstüne nice kanlar akıttı,
Bende artık bitmeyen heyecan uyandırdı.
Yıllarca sönmeyecek o ateşi de yaktı.

Bu ülkede bitmeyen kahraman var diyordun,
Sen de perde oluver, faydalı olacaksın,
İşte ben bir satenim, bu eser senin ordun,
Yurdum için az olur; ama kanım da aksın.

Sen demiştin ya çok kez, yıllar önce söyledin,
Öğretmenler yeni nesil sizlerin eseridir,
Ben de sözün ardında, yolundayım bak senin,
Öğretmen bir perdedir, Atatürk’ün eridir.