Dudaklarına dokundurdu serçe parmağını
ve gözbebekleri susuverdi anda
ritmi kaybolmuş bir kenti öptü kirpiklerini kırpmadan
severmiş gibi
kaldırım taşlarının üzerinden geçti adım adım utangaçlığından
ne gökyüzünün grisinden, ne karabulutların hüznünden çekinir hayat
perdeyi çekip ışıkları söndürmek de senin elinde
Bir Daha Uyanmazdın
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...
Devamını Oku
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta