Pendikte Geçer Zaman Şiiri - Bekir Alim

PENDİK’TE GEÇER ZAMAN

Ol Yüce Peygamber’in, müjdesi var serinde,
Dünyanın gözde yeri, cennetsin gözlerimde.
Fatih Sultan Mehmed’in, takvası üzerinde,
Çağlayıp geçer zaman, söz örülür Pendik’te.

Nice şahlar sultanlar, gelip geçti taht kurdu,
Dört kıtaya hükmeden, Atamın ana yurdu.
Bir zaman Makedonya, Roma ve Bizans durdu,
Beşbin’ler den başlayan, iz görünür Pendik’te.

İstanbul boğazından Sakarya’nın arası,
Surlar ile çevrilmiş, Pantecio’n ovası,
“Beş burun” diğer adı, kültür kenti burası,
Bakmaya kıyamazsın, göz yorulur Pendik’te.

Doğusunda Tuzla var, güney yanı Marmara,
Anlatsam anlatamam, sığmaz arş-ı alaya
Bir yanı Sultanbeyli, öbür yanı Kartal’a,
Uzanır boydan boya, tez yürünür Pendik’te.

Kayapınar, Kaynarca, Kurtköy’ü unutmadım,
Her karış toprağını bilirim adım adım.
Ne zaman uzak kalsam, arşa çıkar feryadım,
Çamçeşme’yle, Sanayi, öz görünür Pendik’te.

Tarihine bir batkım Beşbinleri aşıyor,
Çamlık, Çınardere’si kültür için yaşıyor,
Aydos dağını görsen, gören aklı şaşıyor,
Mevsim yaz kışa dönse, yaz barınır Pendik’te.

Yeditepe’den bak gör, koylarını, gezini,
Eyyüb El Ensari’nin bilirim hevesini,
Gökkubbeyi süsleyen kutlu ezan sesini,
Derinden dinledikçe, haz bürünür Pendik’te

Ruhumda derin yerin, kalbime çizdim tuval,
Binbir renkle bezenmiş kimi mor kimisi al.
Der; ÂLİM mecalim yok, artık sormayın sual,
Bilirim aziz dostum, düz yürünür Pendik’te.

Bekir ÂLİM /Sitemkar Aşık-Sivas