Pendik'te Zaman Şiiri - Şevki Çiftçi

Işıkların dansını selâmlarken
Deniz feneri
Hareketlenir yavaş yavaş
Balıkçı tekneleri
Mest ederken gönülleri
Saba makamı bir ezan sesi
Yeni bir gün başlar
Ümitler getirir ufuktan
Pendik’ te zaman

İstanbul’ a güneşin doğduğu yer.
Burası Pendik
Aydost’ ta rüzgâr fısıldarken sevda şarkılarını
Sabiha Gökçende vuslata erer
Sabırsız âşıklar
Bekleyemez sabahı

Yudumlarken çayını Gözdağı’ nda
Çamların altında
Az sonra bir vapur gelir Yalova’ dan
Seyret Pendik’ i kuş bakışıyla
Uzatıver ayaklarını mavi suya Marina’ dan

Adalar’ dan sarkınca güneş akşamüstü
Makyajı dökülür deniz kızarır utancından
Söylenmemmiş sözler söylenir ayaküstü
Kızıl bir şelale gibi akıyor avuçlarımdan
Pendik’ te zaman

Ürkek çekingen ve bin nazla
Ay doğunca siler
Sonsuzluğa tutsak tende
Sahile inmiş ölüm karanlığını

Yüreğini bu günde bırakıp giderken
Yarının hayaliyle uyur gece
Hüzün deryasına dalıp beklerken
Şebnemler dökülür sessizce
Yıllardır böyle sürüp gider
Pendik’ te zaman