Pencereye Konan Kuş Şiiri - Özdemir Koca

Bir Serçe kondu yaşlı kadının penceresine,
Yavaşça vurdu cama bir rızık beklercesine,
Kadın bastona dayanarak açtı tülden camı,
Bir avuç darı saçtı pencerenin bir köşesine.

Sonra iç geçirdi dedi ömürde böyle gitti,
Bazen topladım bazen saçtım her bir yere,
Hani sevdiklerim vardı yine gelmediler bak,
Bir avuç darı saçtı pencerenin bir köşesine.

Gözü çarptı yıllardır boş kalan harap sedire,
Kimse gelip oturmadı kocasından sonra,
Oysa pamuktan döşekler yapmıştı kare kare,
Bir avuç darı saçtı pencerenin bir köşesine.

Oturdu eski tahtadan yapılmış sandalyesine,
Soba yanacak içeri ısınacaktı soğuk gönlüyle,
Bir damla yaş süzüldü yanağına gözlerinden,
Bir avuç darı saçtı pencerenin bir köşesine.

Torunları gelseydi hiç olmazsa yaz tatilinde,
Elinden tutup gidebilseydi gül bahçesine,
Bir su serpseydi yüreği yanmış çiçeklerine,
Bir avuç darı saçtı pencerenin bir köşesine.

Ya dedi hasta olsam ne olur halim köy evinde,
Kim bulur düşsem kalkamasam şu yerlere,
Ah! herif ne vardı erkenden çekip de gittin,
Bir avuç darı saçtı pencerenin bir köşesine.

Ah genç olsaydı bir evi böylemi olurdu hiç,
Köylüler toplanırdı her bayram da düğünde,
Onlara köfte açar çay demlemez miydi hiç,
Bir avuç darı saçtı pencerenin bir köşesine.

Hiç olmazsa kuşlar çalıyor dedi... penceremi,
Ya onlarda olmazsa kim eğlendirir gönlümü,
Bu evde bir zamanlar altı çocuk büyütmüştü,
Bir avuç darı saçtı pencerenin bir köşesine.

Hayat böyledir işte camdan bakarsın geçer,
Hayırsız evlat varsa ne yapsın ona kader,
Her doğan bir gün ölür hayat böyledir geçer,
Bir avuç darı saçtı pencerenin bir köşesine.

11.10.2024