Pencereye Açılımlar Şiiri - Nurten Aktaş

1

Penceredeki dünya
Dünyam
Ana mevsimler
ara mevsimler
ve onun kareleri
altları, üstleri
-akla gelmedik açılımları-
Aynı fotoğraf belki
bir ev, bir bahçe, bir baraka
tepedeki evler

Bir kavak örneğin
yem yeşil
pamuk pamuk
çırıl çıplak
filiz filiz
-her geçen yıl-
başı daha bir göğe ermekte
Dünün, bu günün toplamı, yarınlar
Oysa dün
bu günün tekrarı
bu gün yarının oysa
-gün geceydi
gecede gün-

2

Bir sağnak patlaması
Penceremde
Camları dövüyor alabildiğine
-bu sağnakta ıslanmak ansızın
istemez miydiniz? Bayan!
(tıpkı)
Yaşlı,-durağan yüzlü- bir kadının
yufka sulayışı gibi
elleriyle cefakar
nasırlı, titrek
-bir ömür ekmek sulamış
öylesine alışılmış-

3

Birde bakmışsın
güneş cee diyor
pencereden
Yüreğim bir bebeğin yüreği
bir heyecen ki geberesiye
ha çatladı ha çatlatacak
Gizleniyor
gizleniyorum -sürüp gidiyor-
Bildiğim tek oyun
Güneşimle saklambaç
Ben doğmadan evvelden
Lan no(ğo) ldu birden
Derken
Gözüm görünmüyor
anda suratım asık
(anlamsızım)
ağlamaksı dokunsalar
Dokunsan
-korku, güneş, güneşim
güneşimi isterim-
Korkarım durduramaz dünya üşüşse
Siz ne anlarsınız ki
altına yapmak ne demek
Tepiniyorum
boğulasıya hıçkırık,
histerik
Sonunda bir iç çekiyorum
çatlayasıya bir balon
ciğerlerim
-Küsük-

4

Bırakın
pencerede gece
varsın olsun
Yalnızlığım üşüyorum
daha sıkı sar beni(mi)
bırakma ürperti
ah bir an bile
Dokunmayın bana
ellerim vebalının elleri
okşarım vebalının elleriyle
çivit mavisi geceyi
Hem kim oluyorsunuz da
ahkam kesiyorsunuz:
Dünyadaki pencereden
penceredeki dünyaya hı
Siz değil misiniz?
ki fırlatıp atan beni
bu karantinaya
Değil mi? ki vebalıyım; gözünüzde
Çaresiz
onulmaz yaram var, yüreğimde

Bu sessizlik
bu ölü kıpırtısızlık
hummalı yaşam bu
sizi de sarabilir pekala
dedim ya
dokunmayın bana

5

Pencerede kar
lapa lapa, tüy
Boranda, dansta
Rüzgarın uğultusu, siren
bir ıslık hiç bitmeyecek
Yeryüzü şapka çıkarıyor
referrensta hafif
Tempo tutmuş-bu görüntüye-
-Katılmaz mısınız bayan
-Be-be-ben, diyebiliyorum, kekeme
ve hüzünle
-Şey ben.......!
-Ben hiç kartopu oynamadım ki
-Hiç!

6

Pencerede
baharın ilk ışıklarıyla
ısınmak iliklerime denk
Bir avuç pencere özgürlüğü
Güneş ölgün
Gün yaza dönmede
Buluta teslim
Üstelik karda hakim
çiseliyor umarsız
Ama telaşı
arada bir eriyecek olmanın
Ve çiçeğe su veriyorum
-vebalı ellerimle
Cam güzeli solgun
Toprak emiyor hasretle
Küpeli küskün
Saksı bağımsızlığına karşı
kökleri (..............)
betonlaşmış toprak
(su almıyor)
Zambak çiçeğe durmuş
Mağrur
diğerlerine inat
yılda bir kez açmanın
...... ayrıcalığı
beyaz, pembe karışımı
annemin horoz şekeri
çocukluğunun

1997