Pencerenin Önü Şiiri - Asya Yıldız

Kenarları beyaz o pencerenin önünde
Ah sen kanıdeli, ne şanslısın;
Yağan yağmuru izleyebilirsin...
Kim tutar gözlerini, haydi söyle?

Burada ise,
Kapalı ve boğucu bir hava var yalnızca.
N'olur,
Benim için de izle...

.....
Oradan oraya savrulan,
Köksüz bir bitki gibi hissediyorum.
Dalından kopmuş bir yaprak gibi
Değil hissettiklerim.
Kendimi,
Bir dala sahip'miş' gibi
Bile hissedemiyorum.
Öylesine yalnız...
Öylesine biçare...
Öylesine kaderine köle...
......
Geçecek elbet bu günler...
Neler neler geçip gitmedi ki!
Herşeye rağmen yeşil tutmalı umudu
Gözlerin erişmediği derinlerde...