Bak heryerde ben duruyorum!
Pencerendeki tek saksıda
Eflatun bir çiçek, ben açıyorum.
Ruhunun odalarında
Duvarlarda masmavi resimler,
Ben asılı duruyorum.
Odanın kapılarını
Usulca ben açıyorum,
Heryerinde ben yaşıyorum.
Güneşi özlediğinde,
Sarıya çalıyorum,
Tarlada bir günebakan
Sana hayran, ben açıyorum.
Kendine hasretini
Ben sarmalıyorum,
Şımartılası bir bebek
Kucağına veriyorum.
Hem sen oluyorum, hem
Ben oluyorum
Heryerinde ben yaşıyorum.
Kayıt Tarihi : 9.9.2002 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!