Penceremden Sızan Soğukluk Şiiri - Umut ...

Bu sabah penceremden sızan soğukluk,
Seni hatırlattı bana yine sen yoktun,
Alışamadım buna be cennet gözlüm.
Sensiz harabeye dönmüş gibi yüreğim.

Dışarda yağan yağmurun şırıltısı,
Gönlümdeki burukluk kalbimdeki sancı.
Ne içerde yanan soba,nede üstünde -
Kaynayan çay ısıtıyor içimi.

Kendimi ne kadar avutmak istesemde.
Bir türlü sensizliğe alışamıyor bedenim.
Sen olsaydın soğukluk vız gelirdi bana,
Güzel yüzün, tatlı bakışınla ısıtırdın içimi.

Hatırlarmısın beraber sobada pişirdiğimiz,
Kestanelerimizi birbirimize yedirir,
Kaynayan çayımızı bakışarak içer,
Yağmurun yağışını mutlulukla izlerdik..

Ama ne çare sen yoksun sevdiğim,
Ne içtiğim çaydan, nede yediğim
Kestaneden keyif alabileceğim.
Işte böyle bir cehennem sensizlik..