Kapandı artık bir yıkıntı pencerem
Yıllardır durup gözlediğim, dertleştiğim
Bütün umutlarımda yoldaş bildiğim
Sırdaşım, bir o kadar da gönüldaşım pencerem
Hergün gezdiğim, dolaştığım sokağım nerede?
Bir yabancı gibi bütün bildiklerim
Daha dün gece var olanlarım nerede?
Yıkık bir harabeye döndü can yurdu pencerem
Sadece insan değil, şehirler de ölürmüş
İnsan, acziyeti ile ne kadar da ünlüymüş
Halbuki nasıl da güzel muhkem diye aldanırmış
Bakıp gördüğümü zannettiğim pencerem
Her şey ve her yer bir kış kadar yabancı
Gördüğüm, dolaştığım yolum yurdum yabancı
Durağım, komşum, arkadaşım yabancı
Yabancı artık kitap okuduğum pencerem
Sessiz bir çığlıktır artık görünen beşer
Kaybolmak mı yoksa tanımak mıdır kadar?
Ders çıkaran veya yolunu kaybeden fertler
Hoş çakal, ölüm ayırdı bizi pencerem
Gül Muhammed Güçlüer
Kayıt Tarihi : 25.5.2024 15:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
06 Şubat 2023 depreminden sonra yaşadıklarım üzerine duygularımı bu şiir ile ifade ettim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!