Pencerem Şiiri - Şakir Kaya

Bir akşam üstü yine dertlerimle başbaşayım
Yine köşeme çekilmiş hayaller kuruyorum
Sensiz her gün yaptığım gibi
Umutsuz hayaller kuruyorum

Bir ara gözüm pencereye takılıyor
Camlar yüreğim gibi buğulanmış yine
Can sıkıntısından olacak herhalde
Üstüne yazdığım birkaç kelime
Ah ulan ah
Zalim felek
Ve bitmez hasretin
Gibilerinden...
Yüzümün şekli değişiyor
Somurtkanlıktan vazgeçip
Tatlı ve bir o kadarda acı bir tebessüm oluşuyor
Kısa bir süre olsa da seni unutup oraya dalıyorum
Ardından yine...

Söyle şimdi ben ne yapayım
Sende yoksun şimdi tek başımayım
Başkaldırmış yalnızlığım
Aydınlığa isyan eden pencerem
Ve hasretin
Bunlarla bir başımayım

Birden bire kalkıp
Güneşe,aya,yıldızlara
Ve bütün ışıklara inat olsun diye
Perdeleri çekiyorum üst üste
Sen gittikten sonra yüreğime çektiğim perdeler gibi

Kapkaranlık oldu şimdi odam,
Oh be artık kimseleri görmüyorum
Kimselere görünmüyorum
Ve artık ağladığımı da kimse görmüyor
Yaşasın karanlıklar
Yaşasın kara geceler
Ve yaşasın kara bulutlar
Yüreğin gibi kararmış odam yaşasın