Penceredeki Komşum Mehmet Ali

Eski komşum vardı
lakabı Aydınlı Mehmet Ali
artık kendisi yok daireside boş
çok üzgünüm ve içimde bir hoş
Aydınlı Mehmet Ali
dün öğrendim vefat ettiğini
çok alışmıştık birbirimize
komşum kavuşmuştur
hakkın rahmetine
hergün penceresinden
çocuklarımı seyrederdi
onlara gülecikler yollayıp
el sallardı
Aydınlı Mehmet Ali
fazla konuşmaz
kendi halinde yaşlı biriydi
çok kişi gördüm hayatımda
zaten olamazdı hiç kimse onun gibi
herkez dalmışken uykuya
oda beklerdi kuşluk vaktini
günler geçer ve halen üzgünüm
unutamadım onu çok düşünürüm
birden tanımadığım bir insan gelir
ufak çocuklarıyla daireye yerleşir
içten inanırım işte budur dünyanın hali
kimi gider kimi gelir misali
zaman ilerler, yeni komşumla
samimiyetimde artar
ve farkına varırım, komşumun
çocukları birbirimize el salladığımızı
şimdi anlar ve derimki
herşey fanidir sadece Allah baki
bende olmuşum,
penceredeki el sallayan Mehmet Ali gibi...

Almanya 10.12.12