Pencere kenarı bir hayat yaşıyorum gönlümce..
İzliyorum hayatı suskun suskun..
Yalnız, ıssız, sessiz.. Ve kimsesiz..
Yalnızlığın en koyu, en acı ve en sevda halini yaşıyorum..
Batıyorum özlemin en dibine.
Zifiri karanlığın canımı acıtması da cabası işte..
Özlem de var tabi.
Lakin bu özlem ne sevgiliye ne aileye.
Sadece kendime.. Benliğime..
suLt.
Suul TanKayıt Tarihi : 4.12.2011 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!