Pencere camında bir teyze

Pencere camında bir teyze,
İzler durur manzarasından,
İnsanları,
Köpekleri,
Kedileri,
Bakar ayyaş Süphan abi,
İzler eve geç gelen Gönül'ü,
Söylenir söylenir durur çocuklarına,
Olmayın böyle,
Bazen iner kapıya oturur,
İki katlı harabe evinde,
İzler durur çingene Sıla'yı,
Kemancı Sezer'i izler,
Susar.
Bir şey demek gelmez içersinden.
Bakar aranan köpeklere,
Bazen artıkları koyar kapısının önüne,
Kediler de yesin diye,
Düşüncesizin düşüncelisi teyze,
Kötünün iyisi gibi,
Kediler evine girmek ister,
Kaşlarını çatar,
Saman süpürgeyle uzaklaştırır hayvanları.
Sıkılır bazen alır eline çekirdeğini,
Geçer cama tekrar izler,
Yoldan geçenlerin bazısı selam verir,
Sohbete dalar çekirdekle,
Kimi sigarasını çeker karşısında,
Kimi bana da uzat eşlik edeyim der,
O çekirdekler bitene kadar sürer konuşmalar,
Sıkılan diyaloglar,
Bakar teyze dışarı,
Çocukları izler,
Kaşları çatık,
Top için kavga ederler,
Sigarayı gizli içerler,
Bağırır,
Uzaklaşın buradan,
Çocuklarım görmesin,
Bakar dul Naime'ye,
Acır çocuklarına.
Bekar Züleyha,
Benim amcamın kuzeninin oğlu var,
Ne dersin kız?
Sevdiğine kavuşamayan Ayhan,
Bak evlendirirler sevdiceğini,
Ne yapacaksın şimdi?
İşsiz kalan İsmail,
İş arayıp durur da kimse ona el açmaz.
Kahveden ayrılmayanları izler...
Bakkalda yapılan veresiye işlerini hesaplar...
Nasıldır pencerenin manzarası?
Söylenir durur,
Teyze evinin içersine bakar,
Ev de ona bakar,
Başkası da onun ailesini izler karşı manzaradan.
Bu konu da bu kadar.