Penceremi açıyorum sabaha,
Havanın kokusuna, pusuna,
Rüzgarın ürperten soluğuna,
Ve Güneş'ten önce uyanmanın coşkusuna...
Penceremi açıyorum doğaya,
Ağ gibi örülmüş dokusuna,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
