Kerpiç duvarlı odamın ufacık penceresi,
Beni hayata tutunmaya zorluyor kendince,
Ürkek, usul usul yaklaşıyorum önüne,
Bakamıyorum, dışarıdaki hayatın çilesi.
Bırak beni, kerpiç duvarlar daha samimi,
Bakmak istemiyorum sana, görmek istemiyorum,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim