Pembe Silgi... Şiiri - Z. Naz Ergun

Avuçlarım da kangrene kesmiş yüreğim,
Düşlerimin ötesinde tekerrür eden yalnızlığıma ağlıyorum.
Kocaman kokulu, pembe bir silgi parmak uçlarım da,
Hayat, üzerinden adımlarımı siliyorum...
Ceplerimde anı kırıntıları,
Ellerimi avuçlarından çekiyorum.
Müzik devam ediyor, ben dansı bırakıyorum.
Ardımda kalıyor bütün tutkularım,
Gelme peşim sıra sevgili,
Sana düşlerimin şehrini armağan ediyorum.
Biraz yalan, biraz gerçek,
En sıcak iklimden, yüreğine kutupları yolluyorum.
Biraz sarhoşum aslın da,
Biraz da ağlıyorum,
Eşsiz bir ürperti var bedenim de,
Ceketimin astarında bencilliğim,
Bu sabah (nerede) açarım gözlerimi bilmiyorum?

Gülüşlerim de hüzne kesmiş bakışlarım,
Gerçeklerin ötesinde tekerrür eden düşlerime ağlıyorum.
Vermem anılarımı sevgili uzatma ellerini,
Belki bir gülüşteyim şimdi,
Belki de ellerin saçlarımı okşamakta,
Ne bileyim? Hadi git de,
De ki, yaralı hayallerimin ertesine koyayım seni,
Öylece bak ardımdan,
Gelme, adımlarımın peşi sıra sevgili,
Aşkına düşlerimin şehrini armağan ediyorum.
Kocaman kokulu pembe bir silgi,
Parmak uçlarımda,
Hayat üzerinden anılarımı siliyorum,
Bu sabah nerde açarım gözlerimi bilmiyorum? ...