Seninle çocukken başlamıştık
Değil mi? ...
Yiğitliğe……
Parmaklarımızı kesip kardeş olduğumuz günü
Hatırlıyor musun? …
Pembe bir portre şimdi mazi.
Seneler…..seneler önce
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
o pembe portrenin önluklü masum çocuklarını hiç ama hiç unutmayacağız..kalemine ,yüreğine sağlık sevgili kankam.. ben de ;elim kesildiğizaman ,kendi elini keserek benimle kan kardeşi olan sevgili osman kardeşimi hiç unutmayacağım.
bu şiir kankardeşim ile benim hikayemdir. Bu şiir ikimize aittir yani.Çocuk duygularımızın, sevinçlerimizin heyecanlarımızın ve acılarımızın ve hüzünlerimizin öyküsü. ne de güzel yazmış osman kardeşim. kalemine sağlık.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta