Affet bu gece ölmek istedim
Sonra vazgeçtim.
Pembe bir mezarlık olmaktan korktum.
İnsan hiç pembeden korkar mı?
Ne büyük korkağım ben.
İster ölmek istediğim için affet beni
İster vazgeçtiğim için.
Korktuğum için affetme!
Ölüm, insanın kendine yakışan mezara girmesidir.
Pembe yakışmaz bana.
Hayallerime de yakışmazdı.
Hayallerime pembeyi giydirmiştim yine de.
Aynı hatayı ikinci kez yapmak istemedim
Direkt üçe atladım ben de.
İnsan hata yaptıkça doğruyu
Doğru yaptıkça yalnızlığı bulurmuş.
Bir de gözleri görmezmiş sevince
Kulakları duymazmış söylenenleri
Tüm bildiklerini unuturmuş.
Görmezmiş, duymazmış, bilmezmiş.
İnsan sevince maymun olurmuş.
İlker Öksüz
Kayıt Tarihi : 12.6.2017 02:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!