Gece bütün koyuluğunu şehrin üzerine katmer katmer sererken
Bu koyu karanlıklarımı ıpışıl aydınlatan tek yıldızımsın
Yalnızlığın verdiği hüzünler gözpınarlarımı damlalarla doldururken
Sinemin en derinlerine çılgınca dalan yegâne rüzgarımsın
O kıvılcımlar alevlenip, bedenimi bir yangın gibi sararken
Bedenimin her hücresini sessizce kavrayan deli özlemimsin
Her nefeste damarlarımdan geçen kan delice coşarken
Benliğimden beni hayallerime akıtan eşsiz nehirimsin
Gözlerim ufkunda doğan güneşin parıltısına nazarlar atarken
Masallar dünyasında beni beraberinde yaşatan beyaz atlımsın
Ve… yüreğim asla uyanmamaya hıçkırıklar içinde haykırırken
Beni kalbinin kafesinde saklayan, pembe köşkümün prensisin…
Kayıt Tarihi : 18.10.2001 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!