hayali yollar çizerken
dolmuş müziğinin en arka koltuğunda
bütün ipler boşanıyor ellerimden
bozuk para cebime bile sığmıyor
herşeyin bitmişliği
pembe ışıklı geniş yataklı odalarda
tükeniyor kanım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim