Pembe Düşlerden Beyaz Gerçeklere

bir kırlangıcın kanadından dostumu gördüm
umudun bittiği yerde el verdi bana
masmavi gözlerinden gökyüzüne uçtum
dikenin bittiği yerde gül verdi bana

onda gördüm güneşi, onda sevdim sevmeyi
bir yüreğin sıcaklığını onda tanıdım
onda tattım dostlukların en güzelini...

sevdim,
hemde çok sevdim
bir dağ türküsüyle savruldu saçlarım
gülümsedi hafiften bana...
tuttum,
tuttum ellerini hiç bırakmamacasına
sevince doğru döndü hüzün değirmeni...

bir papatyanın yaprağından bulutlara daldım
yıldızları topladık birlikte...
bir ömür böyle geçti
beyaz bir güvercin havalandı karanlıklardan
yöneldi güneşin getirdiği umutlara
dumanlı dağların üstünden uçtu
sonra,
sonrası düşlerin ötesinde
beyaz bir gerçek...