Pelesenk Vurgunlarım Şiiri - Janet Kohen 1

Maviye çalmamıştı, umman sarı kuşlukta
Yunuslar diyarında, Adalar Sahilinde
Martılardan ses yoktu, oturduğum taşlıkta

Huzmeler oynaşırken, ruhumun dâhilinde
Yar sızdım yar düşün de, yok varında dolmuşum
Aklım tutulu kaldı, Adalar’ın gülünde

Başımı köpüklerin, başucuna koymuşum
Derin siyah gözlerim, nasıl da yanıyordu
Say ana kucağında, ninnili uyumuşum

Ayılmadığım yerde, martılar dönüyordu
Ruhumda misafirdim, aklım bana yabancı
Umutlarım siperde, düşlerim kanıyordu

Uykumla hem dem oldu, ruhumda ince sancı
Kâbustan sırılsıklam, düşlerim tanı yordu
Yüzüme koru düştü, yüreğime inancı

Çıplaktı ayaklarım, mosmordu donuyordu
Bağırmak istiyordum, çıkmıyordu nefesim
Ellerim paramparça, dizlerim kanıyordu

Dalga darbeleriyle, ayaklandı kodesim
Uyandım dört yanımdan, şaha kalktı yalnızlık
Acının nabzı idi, bileklerde ladesim

Pelesenk vurgunlarım, güldürür mü bir anlık?

Janet KOHEN ve Celil ÇINKIR'ın müşterek çalışmasıdır.