Pek Yakın Şiiri - Hakan Güzeldere

Kızım içini bir çiçeğe açtı bugün
durdu rüzgâr durdu dalga durdu gök
kırlangıçlar geldi sesine
ardıç kuşları geldi

“Benim ardıcım,” derdi “dert ortağı çilli ardıcım
güzün sonu, bahçemize girdi mi
bin bir müjdesiyle aşağıdan sümbülün kokusu
yukarıdan eriğin şen kahkahası
gelir evimize baharın neşesi”
derdi, benim kızımın büyük annesi

Kızım benim
bahçemizin asırlık kuyusunda
saçlarını yıkayan güneşim
her şeyle muhabbetimiz dostça
yürekten konuşulan kuşçadır ana dilimiz
bugün anladım kızım
senin de dilimizi sökmen pek yakın