Âdem’i Havva’yı yedin
Pek usandım ölüm senden
Ne ihtiyar ne genç dedin
Pek usandım ölüm senden
Saydın geldin günü ayı
Aldın anayı babayı
Üzdün hısım akrabayı
Pek usandım ölüm senden
Rengini soldurdun gülün
Tadını zehrettin balın
Ne kız koydun ne de gelin
Pek usandım ölüm senden
Canlar götürdün üst üste
Acı verdin eşe dosta
Ne sağ koydun ne de hasta
Pek usandım ölüm senden
MİSKİNİ’ye ağız attın
Orta yaşta gelip çattın
İyalımı kan ağlattın
Pek usandım ölüm senden
Kayıt Tarihi : 29.5.2015 17:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sait Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/29/pek-usandim-olum-senden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!