Pejmürde Necati Şiiri - Adnan Yeşiltaş

Çarşıda yürüyordu
Arkasından olduğumu bilmiyordu
Acele etmedim
Onun gibi ayağımı sürüdüm
Bir kere daha…
Yoksul halime şükürler ettim.

Necati usul usul yürüyor
Kimse onu ciddiye almıyor
Elini cebine atmadığı için
Bir bardak çay içmiyor
Çünkü para gidiyor…
Müptezel güya geziyor (!)

Pintinin biri
Varyemez…
Bildim bileli aynı ceket
Eskimesin diye yenisini giyinmez.

Kuyruğu kıstırmış bir hali vardı
Rabbım bu deyyus tan,
Şükürler olsun beni kurtardı.

Hani yağmur yağınca,
Bazı canlıların kulağı düşer ya
İşte öyle…
Betonlarda gezer gözleri
Satın almak ister her yeri
Namı diğer pejmürde Necati.

Oysa ne servet sahibi
Öyle böyle değil…
Eşek yüküyle para var hani.

Allah parayı vermiş aklını almış
Bir de buna eş vermiş ki,
Düşmanıma dilemem…
Gerçi iyi olmuş bu deyyusa
Dinsizin hakkından imansız gelir ya..

Yalan yok çok şeyler dedim
Çok beddualar ettim
Çünkü bu deyyusun
Bir ara kiracısıydım.

Babasından kalmış servet
Bu deyyus üstüne koymuş
Servet üstüne servet…
Ruhsuz bencil egoist.

İnsan sevgisi bilmeyen biri
Ölmeden mezara girmiş diri diri.

Zaten uzaktan görseniz canlı cenaze
Ne çektirdi oturduğumda evinde.

Allah bu deyyusu
Mal mülk sahibi yapmış
Bu deyyus insanlıktan
Nasibini hiç almamış.

Görünce dilimi tutamadım
Neyse söylendim biraz rahatladım.

İşte böyle dostlarım…
Pejmürde Necatiyi
Size özetledim.