Çarşıya inmişim alış verişe
Verilmez hiç bir şey elbet beleşe
Esnafla tutuştum ben bir güreşe
Pazarlık hakkımı kimseye vermem
O benden akıllı yüksekten tuttu
Zannetti müşteri sazandır yuttu
Bir fiyat söyledim tutarsa tuttu
Pazarlık hakkımı kimseye vermem
Siftah yapmıyor ki esnaf ne yapsın
Bir sayın düşerse hemence çarpsın
Olur mu siftahsız dükkan kapatsın
Pazarlık hakkımı kimseye vermem
Memurum deliktir inan ki cebi
Bulgurun görünür her zaman dibi
Gördüğünden ister evdeki sabi
Pazarlık hakkımı kimseye vermem
Yüzde elli indi dükkan sahibi
Canı çok sıkılmış biraz asabi
Müşteri alışmış böylece tabi
Pazarlıksız asla mal satın almaz
İmanımız zayıf eksiktir güven
Bir mal alır iken kırk kere söven
Hırsından durmadan çocuğu döven
Böyle bir topluluk olduk sonunda
Kayıt Tarihi : 11.8.2008 09:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)