Pazarcılar Şiiri - Kazım Karagöz

Bu gün çarşamba imiş baksana pazarcılar
Ekmek parası diye tezgahtan satıcılar.

Bu gün akşama kadar durmadan bağıracak
Sanki böyle yapınca herkes ondan alacak.

Eskiden olmazdı hiç vatandaşı üzeni
Bunu da değiştirdi bu sömürü düzeni.

Eskiden getirirmiş köylüler ürününü
Kolaysa şimdi gelsin yaşarsın son gününü!

Üç beş ayak takımı buna da el atmışlar,
Pazarı parselleyip ona buna satmışlar.

Sor herhangi birine sen hiç vergi verdin mi?
Bir kez olsun malını kimseye seçtirdin mi?

Bu nasıl esnaflıktır vergi yok, seçmesi yok?
Fiyatını sorarsan manavdan pek farkı yok.

Yine büyük halkımız bu işte de bağımlı,
Bağrış çağrış satmayla onlar daha alımlı.

Bu pazarcılar bir gün bir doktoru dövdüler,
Ana, avrat, sinli kef, hiç durmadan sövdüler!

Doktor seçmek istemiş, tezgaha el uzatmış,
Pazarcı buna kızmış bu olaya el atmış.

Sataşmalar başlamış almadan gidiyorken
Hakaretler başlamış biri de sövüyorken.

Birkaç yumruktan sonra alınacak ders vardı,
Yalınayak kaçarak canını zor kurtardı! ..

Akşama bir görmeli şu pazarın yerini,
Süpüren çöpçülerin halini ahvalini.

İşte bu çöplüklerle bizi bekliyor Batı,
Heveslenme almazlar çünkü onlar çok katı...