Pazara çıkmış yüreğim, ayaklarımda çamurdan yalnızlıklarım, yüzümde yorgunluğumun esareti tül örtülerim, pazarda avuçlarımın terini satarım, kanım çiçeğe düşer, hüznüm yaprağa, sepetimde dört mevsim yaşanmışlıklarım var, gölgemde biçilmemiş buğday başakları,
Kat kat örtündüm gizlercesine dalında olan ham meyvayı, bana reva görülen örtülerden sıyrılırdı sepetimdeki elma, cennetten Adem'i attıran bendim ve kadınlığımdan BİLGİyi doğuran.
Sınavı yapan mı kaldı bu hayat dersinden, giren mi bilinmez, şimdi toprağı avuçlayıp sepetlere dolduruyorum pazar yerinde rengarenk umut satmak için.
Bohçamda yolculuğumun azığı iki lokma ekmek bir parça çökelek, sepetimde sermayesi toprağımın ve yüreğimin.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta