PAZAR ŞİİRLERİ

BİR EYLÜL HİKAYESİ

Ankara’da bir eylül sabahı... Sapsarı bir kıyafeti üzerinde deneyen ağaçlarla bezeli bir park... Kışı insanın kulağına usulca fısıldayan ayazla hareketlenen küçük göletciğe bakan bir bankta oturmaktadır Boran. Elinde plastik bir bardağa doldurulmu demli çay ve koyu renkli, gevrek bir simit vardır. Küçük göletin etrafında yükselen ağaçları ve mavi gökyüzünün taktığı beyaz takıları andıran bulutları seyretmektedir. Düşüncelerinin denizinde yüzmektedir, zaman zaman boğulma tehlikesi geçirerek. Hep olduğu gibi eylül ayı ona ölümü hatırlatmakta ve anlamlı bir hüzün vermektedir. Rüzgara daha fazla direnemeyip tutunduğu dalından düşen yaprakların yüklendiği o anlamlı hüznü... Ailesi, okulu, işi ile ilgili pek çok sorun hayatı sorgulamaya itmiştir Boran’ı. O sırada arkasından sıcacık bir ses yükselir, ona doğru: “Boran! ” Sesin sahibi lisede edindiği ve güzel paylaşımlar yaşadığı arkadaşı Eylül’dür. Boran’ın bu yaşanmışlıklar içerisinde hoşlanıp açılamadığı güzel sesli kız...

Boran sesin sahibini hemen tanıdı, bu Eylül’ün sesiydi. Arkasını döndü ve ayağa kalktı. Sarıldılar, uzun zamandır görmüyorlardı birbirilerini. Eylül bu sene kazanmıştı Ankara’da bir üniversiteyi. Boran ise üç yıldır buradaydı, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde üçüncü sınıf öğrencisiydi. Kısa bir süre sohbet ettiler, Eylül ısrarla Boran’ın telefon numarasını istedi ve ona ulaşacağını söyleyerek parka beraber geldiği arkadaşlarının yanına döndü. “Pazar sabahı kahvaltısı” için topluca gelmişlerdi.

Boran heyecan içinde yerine döndü, ne düşüneceğini bilemiyordu. Tek bildiği, Eylül’ü görmesinin üzerinde bıraktığı o muazzam etkiydi. Bir kere, tüm kötü düşünceler silinmişti beyninden, yıllar sonra tekrar görmek de eski hislerine ayna tutmuştu. O an gözlerine ayağının dibine kadar yaklaşan güvercinler, kumrular ve serçeler takıldı. Elindeki simidini ufak parçalara ayırarak onların önüne attı ve kendisine verilen bir anlık mutluluğu paylaştı.
..

Elçek tabip bağrım yandı yaralı
Derdi pazar ettim alan olmadı
Gönlüm hicran dolu ruhum karalı
Artık naz çekecek gücüm kalmadı

İlkbahar gelince canlı uyanır
Kadere takdire canmı dayanır
..

sonudur pazar haftanın
dinginliğe dem katar
çekerim özlemini
kokusuyla bir yudum bahar
kıpırdarız beraber
zaman avucumu okşar
o mu yalnız ben mi
..

Sevgilim,

Ben seninle...

Bir Cuma Akşamı, Pazar Kahvaltısı Yapmak Istiyorum.
..

İster salı ister pazar
Hayretler içinde sezar
Brütüslerin işi bu,
İhanetle mezar kazar.
..

...meşhurdur itfaiyenin sapa dar sokaklardan geçemeyişi
yaşadıkça içten içe çoğalan yangınımız hep bu yüzden...

09.06.2013 Pazar 03:00
..

Kimisi neşeli kimi tasalı
Kimisi fukara, kimi kasalı
Yapılan ne varsa kayıt altında
İster Pazar olsun isterse Salı
..

Dünya dediğimiz pazar,
Alan alır satan satar,
Terazinin dengesine,
Bakmayanlar dibe batar.
..

...bir ayağın ne çok ne çok ağrıyor anne
ve insanlar o ayağına ne çok vuruyor öyle
bize dua et anne... bize çok dua et anne...

07.04.2013 Pazar 03:13
..

_____MİLLETİM UYAN_____
Elde coca cola cepte dolar
Kanını emerler azar azar
Milletim bu nasıl serbest pazar
Amerika mezarını kazar
____________01.08.2007
..

Böcekleri bilmem ama kuşlar ayaktalar Çamlıca’nın İstanbul’un adalarına,ve ta Yalova’nın dağlarına bakan sırtlarında.Ay nöbeti Güneşe teslim etmek üzere.Rüzgar serin,bulutlar çekilmiş cepheden.Şehir uyuyor.Sanki bir ben uyanık,bir de kuşlar.Vardiya çalışanlarla,ekmek tekneleri çöp kutuları olanlar bir de.Beton yığınlarının üzerine bir başka doğuyor Güneş parlak bir Pazar sabahında.Şehir uyuyor...Ayaktayım.yüreğimde neler yaşadığımı,bir yolla iletebilsem yüreğine, ve sen de aynı şeyleri duysan yüreğinle…o zaman diller sussun varsın. Tarih yürekleriyle konuşanların öyküleriyle dolu.gönüllerin hep kasvetli olduğu bu çağda masalsı aşklar olamaz mı? Her yürek bir masal kahramanı aslında.Şu arzuların çılgın ateşinden kurtarabilsek yüreklerimizi.Figüran duygularla yaşıyoruz hep.Kahramanlarımızı zindana attık.Elleri bağlı,ayakları zincirli,gözleri bağlı,ağızları bantlı…Kendi zindanımızın gardiyanlığını da kendimiz yapıyoruz maalesef.Kendi hapisliğimizin hakimi de,savcısı da biziz.Gönül kuşumuzu beden zindanlarında çürütme kararı dışımızdan bir düşmana ait değil.
(bitmedi)
..

nedense
hep pazar günleri vururlar beni
nedense
çözülmedim bir türlü bu geçeği
full galiba hafta içi
ama her hafta sonu mutlaka bulur beni
boş zamanları değerlendirme derneği gibi
..

Rahmetli babaannemle pazar macerası
Rahmetli babaannem,çok kibar ve düzgün konuşmaya önem veren bir saraylıydı,her sene gelir birkaç ayda bizde kalırdı,fortmenim dediği çantasında,tarağı,aynası,kolanyanın içinede,esans,sıkılmış,kokusu mutlaka olurdu,babaannemle birgün semt pazarına gittik,saksılara ekilmiş çiçek satan iki genç,kaktüsü göstererek,kaynana diline bakk,dikenlerini gör,gelin çieğinide göstererek gelin diline bak,çiçeğide üstünde şu güzelliğe bak diye bağırıyor,babaannem çok sinirlendi,üstüne alınmıştı,bak oğlum,evladım,siz ağaç koğuğundan çıkmadınız herhalde? sizinde,anneniz ve büyükanneniz,vardır herhalde? bana baka,baka,dikenli kaktüsü,gösterip kaynana diline bak diye bağırıyor,torunuma,baka,bakada,çiçeği açanı gösterip laf atıyorsun,o gelin değil birkere,gençkız,benimde torunum olur,deyince çocuklar gülerek,biz,nebilelim,haminne alnınızda yazmıyor ki,demezmi? babaannem daha çok sinirlendi,çocuğun üstüne yürüyor ben gel diye çekiyorum,babaannem ben senin haminnen değilim hem insan,büyük hanım der,terbiyesiz,ama sende kabahat yok,seni yetiştiren ailende,derken çocuklar arkamızdan kahkahalarla gülüyor,eve geldiğimizde,babaannem kendisine çok kızdı,o cahil çocuklarla,böyle bir tartışmaya girmemliydim,onlarla muhatap olmamalıydım,ozamam böyle lafları işitmezdim,şimdi düşünüyorumda babaannem,kendisini eleştirebilen,büyük bir kadındı. 26.2.2004
Not.depremde,hep üzüldük,bari bu anıyla biraz gülelim istedim.
..

Bugün günlerden Pazar
Gözetir yüce nazar
Külli irade ile
Yaratan kader yazar
..

Yeni bir Pazar sabahı
İstedik Haktan felahı
Ey felah isteyen kişi
Hiç kimseden alma ahı
..

Hiç bir Pazar aynı değil
Hiç bir nazar aynı değil
Fani olanı yok sayma
Yalnızca bakiye eğil
..

Dostlarım gene geldi bir pazar bu hafta benimle ilgili bir anımı anlatacağım,Eşim Merzifon dan İzmir şirinyer 6 tıncı ataf Natoya tayin oldu evimizi de hemen bir alt sokaktan tuttuk birgün şirnyerin işçievlerine paralı güne gideceğim orası tek katlı bahçeli ve her sokağı birbirine kesişen çok güzel bir semt ben tam köşeyi dönücem bir dedeyle burun buruna geliyoruz
hayran,hayran gözlerini dikmiş bakıyor,yol veriyorum tam öbür köşeden dönücem dedeyle omuz omuza çarpışıyoruz.Baktım ki tesadüf değil -Dede
yav ne istiyorsun dedim -Kurban olam o kaşan gözen demez mi.-Dede benim şansımda hep kırolardan mı başımda var birtane dedim.-Ben kibar lehçede konuşaram yeterki sen iste dedi.Zaten arkadaşın evine gelmiştim içeri girdim sinirden gülme kırizine tutuldum arkadaş hemen çıktı sokağa ama kimseyi bulamadı eve gelince anneme anlattım bunak adam diyor kendi kendine söyleniyordu bende anneme -Anne bu aralar yaşlı dedler bana talip acaba ben 60 yıl önceki delikanlıların idealindeki genç kız tpimiydim dedimevet bu haftalıkta bu kadar herkese hayırlı bayramlar diliyorum 16 12 2007Münevver Şenol
..

Başkadır bazı şeyler insana, başka film, başka şiir, başka şarkı
Meselâ ben, yalnızlığını sevmiyorum ama pazarın başka anlamı
Çünkü ben her pazar ya kendime babamı yazıyorum ya da sana aşkı...

S.Güler-29.1.2017
..

Bugün günlerden Pazar,
Salı olsa ne yazar,
Ömür denilen süreç,
Bitiyor azar azar..İNSANİ
..

ÖMÜR TÖRPÜSÜ

Sanki mahşer, dolup taşar çarşı Pazar
Unutma ki; Ömür törpün kuyun kazar
..