Pazar sohbeti Kendimden kendimlere gizl ...

Kendimden kendimlere gizli geçit

Bu beldede güneş akşamları bütün ihtişamı bütün saltanatıyla çeversindeki herbir şeyi ve bütün kenti yakarak batar
Önce güneş kaçar bulut kovalar halleri Bir cilve bin naz Artık akşam flörtü başlamıştır güneşin dağla
Bulut çoğunlukla güneşle dağ arasında adeta bir karaçalı durumlarında
Ooo kıyamam oysa bembeyaz sevgili yağmuruyla kucak kucağa İçiiçe akça pakça Şiir gibi

Şehir yanarken herkes can derdindedir Bütün doğa sevdalıları gelin hadi şimdi yola çıkalım
Öpüşürken yer gök bir de deniz Bir fırtına kopsa Uzakların heybetli dağlarının tepelerinden kar serinliği kar kokusu gelse

Bir yandan şehri terkedenler, bir yandan zorlayıp sınırları akın, akın kafile kafile gelen yabancılar

Sarileriyle Hint’li kadınlar başlarında hotozları rengarenk çiçeklerden taçlarıyla Mini minnacık ayak bilekleri halhallı kızlar
Defne dalından taçları yangının aleviyle herbiri birer nar çiçeği
Her biri birer yakut tanesi
***
Bütün bu görsellerle epeyi bir yol almıştım Kafamda binbir düşünceyle Son durağa geldiğimi farkettim
Kendimden kendime giden gizli geçitin yoluna girmem an meselesiydi
Neyse girdim kapıdan

Az biraz yürüdüm, Bizim sokaktaydım artık

-Bak hele şuna yolunun üstü, bir selam vermeden geçer şimdi demesin diye bazı bazı kendimlere de uğradığım oluyor

Eh kendim ettim kendim buldum çaldım kapıyı Sen misin salam veren
Bir dokun bin ah işit
Çeşit çeşit huyları var bi tane değil ki Ağzını açtırmıyor insanın Tam da bilenmiş demlenmiş kıvamında yani

En iyisi susup sakin sakin sinirlenmeden dinlemek diyor susuyorum
Sabah sabah aklıma yine nerden düştü Şeytan görsün yüzünü de diyemem hani
Ancak hangi birime koşayım
****
Çiçek soldu suyunu ver Böcek uçtu kapıyı kapa Gün döndü perdeyi kapa Eskidi zaman Güneş battı

Ayy amaaan Ay bulutta Yağmur indi çamaşırları topla
Gidenler kalanlar Bitenler yeniden başlayanlar
Endişeler korkular sevinçler

Postacı yok ki kapıyı iki defa çalsın! ! ! Bahçevan işten çıkarılmış Çıkarılmasaydı küsmezdi küstüm çiçekleri

Okullar yanmasaydı şimdi o okulun çocukları da bayram yaparlardı
Tatile girerlerdi Haziran’da

Çocuklar ahh çocuklar şen kahkahalar atarlardı bir gülüp bir ağlarlardı karneleri ellerinde
****
Girdim bir labirente çıkamıyorum
Çıkış yolu yok
Bütün tali yollar da kapalı çıkmaz sokak

PSİKOLOJİK BASKI ALTINDAYIM

Şimdi bir pskolağa görünsem Kişilik parçalanması diyecek Çok da umurumda
Bu durumda ben beni bildikten sonra gerisi fasarya
Tam çıkacam kendilerimden kulakları sağır eden bir müzik ki en son volümünde
Bangır bangır
Eh pes yani

Bir daha mı kendimlere gitmek aslaaa Ne hali varsa görsün be kardeşim
Bir kendim yeter bana!
Azıcık aşıım kaygısız başım

24/Nisan/2016/Pazar/Bodrum

Yüksel Nimet Apel