Pazar Sabahları Şiiri - Güray Barın

Bir akşamüstü,
Günlerden Cumartesi
Toplanmış tüm yorgun insanlar
Yürürken bir uğultu içinde…

Caddeler boyu uzanan
Kaldırımlarda dizili
Manavlar,
Marketler,
Kasaplar,
Ve eski ya da yeni
Süs gibi duran başıboş dükkânlar…

Gün batımından
Bir parça güneş sızıntısı,
Müteahhitleri ölmüş binalar arasından
Nebahat’ın zayıf yüzüne…

Sonra,
Bana bakışı Nebahat’ın
Ve gözlerinden “saat geç oldu.” diyen bulutların
Süzülüşü gibi hüzünlüydü Pazar sabahları…

Çünkü her Pazar
Haftayı Cumartesiden kapatmayı isterdik,
Bu Pazar da olduğu gibi
Yalnız ve ayrı yerlerde…