Pazar Şiiri - Samed Başer

Seninle bir pazara düşmüşüz, kaybetmişim burada seni.
İster can pazarı de istersen kaybolan çocukların pazarı.
Bayatlamış umutlar, ucuz aşklar hep ön reyonlarda.
Bomboş deriden ibaret simalar buranın bekçisi.

Seni cennetin toprağını eşeleyip cevher gibi bulmuşum.
Aşkımla işlemişim, sevda kokan ellerimle süslemişim.
Göz bebeğim değil göz eşim olmuşsun.
Gözde yürekte bir değil mi zaten?

Ben seni ne kadar da basit kaybetmişim, yazık bana.
Suratsız teyzelere, başsız amcalara soruyorum seni,
Ne gören var ne sesini ne de kokunu duyan var.
Galiba seni benim gibi gören, sesini ve kokunu benim gibi duyan kimse yok...

Hava kararıyor, tezgahlarda variller yanmaya başlıyor.
Telaş basıyor, boncuk boncuk ter dökülüyor, gözlerim doluyor.
Çürük ve ezilmiş meyvelerin içinde kapaklanıyorum şire havuzuna,
Taşıdığım poşet kopuyor ellerimden, her şey etrafa saçılıyor...

Ve gözümün önüne düşüyorsun,
Sen zaten hep bendeymişsin...