Pazar Şiiri - Atalay Yağmur

PAZAR
Dün bir pazardan geçti yolum
Baktım çok kalabalık
Bıçkın bir delikanlı yaklaştı:
-Ne satıyorsun babalık?
-Ne satması evlat, dünyada canımdan başka neyim var?
-O zaman toz ol babalık, zaten ortalık da toz duman.
Bilmiyor musun büyüklerimiz tepişiyor, bir tekmeye kurban olursun şimdi.
Dün birini kurban ettiler ilahlarına, adını unuttum kimdi?
-İyi de evlat bundan bana ne? Ben bir garip vatandaşım.
-Duymadın mı babalık, demokratik katılım var.
Bir oy senin, bir oyda en büyük adamın var.
Neden yanlış yere attın oyunu?
Neden bozdun büyük oyunu?
La havle çektim, salladım başımı uzaklaştım.
Arkamdan ıslıkladı, yetmedi el kol salladı.
Korkudan kabuğuma sindim.
Evin önünden geçen otobüse bindim.
Ne uzunmuş yolu evimin, ev dedimse sığınağımın yani.
Karnımda acıktı ekmek almalıyım ama para hani?
Hay sen bin yaşa delikanlı. Satmak geldi aklıma,
Satacak bir canım var, elli yıldır en meşum taaruzlardan koruduğum.
Şimdi dönmeliyim pazara, ya ordaysa bizim bıçkın delikanlı,
Nasıl dayanırım bu sefer o azara?
Bir baktım ayaklarım çekmiş beni bir başka pazara.
Bulduğum bir ambalaj kağıdına, evsafımı ve fiyatımı yazdım:
-Satıyorum bu canı, içinde bir beyin var
Savaştığım her cephede bir şarapnel parçası almış!
Bir yürek var, höt diyenden korkmuş!
Bir kalp var, sevmiş söyleyememiş!
Bir mide var, ömründe bir kez doymamış!
Arkamdan tanıdık bıçkın bir ses
-Sakatatçılığa mı başladın babalık?
-Sen misin evlat yüreğim ağzıma geldi?
-İyi oldu babalık ağzındayken çiğne de yut, bayram etsin miden.
Benden söylemesi, yarın bizim parti iktidar.
Bundan sonra ayak bastı parası alınacak luzumsuzlardan.
Sen gibilere haram olacak şehir.
Topla tezgahını, yeterince kirli ortalık,
Birde sen kirletme babalık.