Paynrdarmiuas Şiiri - Oğuzhan Erdurak

Oyun dünyamda tanıdım seni;
Rollerimizin gereği sen Andria’ydın,
Ben Pyramus.
Sen gün ortasındaki aydınlıktın,
Ben o gündeki kara us.
Anlattım durdum;
Yitirilmişliğimi, yağmur kokulu hatıralarımı,
Hasretini çektiğim hayallerimi.
Sen buldun;
Gözlerimdeki ifadenin yüreğimdeki gölgesini,
Ve o gölgede ağlayan bebeği.
Yardım ettin, elini uzattın
Sisli beynimin örtüsünü kaldırdın
Ben unutmam, unutamam,
Yanında ağladığım, sıyrıldığım geceyi.
Saklamıyorsam bunları
Beni anladığındandır,
Aydınlattığındandır.
Sen hak ediyorsun,
Yaşam denen kavramdaki en giz güzelliği
Bir çiçeğin topraktan aldığı güç misali.
Sen;
Biliyorsun.
Ben
Bileniyorum.
Sen uyuyorsun,
Ben en saf rüyaları sana adıyorum.
Eyvallah!
Yardımında konukladığım İNSAN