Fakirler sofrası kuru bir ekmek
Serçeyle oturup bölüşen vardır
Adettir kırıntı kenara dökmek
Çalıda ötüşüp gülüşen vardır.
Bir serçe elbette küçük bir serçe
Hem öyle dosttur ki duruşu mertçe
Mazeret bulmaya olmaz gerekçe
Dizine konarak buluşan vardır.
Bazen biz isteyip yürürüz düze
Endişe ederek varırız güze
Elenen hububat yeter mi bize
Demişken harmana doluşan vardır.
Sadece açlar mı toklar da gider
Gözleri doymayan kimsede keder
Olur mu zaten o arsızlık eder
Rızıkta israfa alışan vardır.
Bakarız zenginde mal mülk kavgası
İtibar kaybetmek asıl kaygısı
Kuş kadar olsa da kaygı duygusu
Rekabet uğruna dalaşan vardır.
Gönüller doymalı şükretmek asıl
Zaten şu hayat ki kısa bir fasıl
Görürsün giden çok bak usul-usul
Gülmeyi unutmuş ağlaşan vardır.
Kayıt Tarihi : 30.12.2025 08:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!