Payımıza Düşen Şiiri - Hüseyin Çolak

Toplamayı unuttuk
Kalbimizden dökülenleri
Bir kaç mahcup kelime
Kırık dökük bir cümle belki
Saçılan ayakucuna
Çocukluğumuzun bilyeleri gibi

Yalnız gözyaşı ele verirdi
Gözü gönlünde olanlarla
Gönlü gözünde olanları
Kapının eşiğinde bırakıp
Güzden kalma her şeyi
Vedalaşsaydık düşlerimizle

Efsunlu bir rüyadır sağaltan
Göğsümüze sardığımız yalnızlığı
Badem ağaçları gibi bahardan
Haberler uçuran
Zamansız çiçeklerle
Rastık çekerek güneşe
Fesleğen kokan uykuların
Göğe değin uzanan
Sürmeli gözlerine

Payımıza yağmur düşer
Aşkın urganıyla bağlanınca
Saçlarının büklümüne
Ecel gibi acıtan
Bir yanı var akşamların
Dilimizde çoğalan virdi
Makber hüznünde

Ürperen geceden geriye kalan
Renkleri kederle boyamalı
Üşüyor resimdeki çocuk
Sarındığı kaldırımlar yamalı
Duvar nemli, kapı kilitli
Azık yok heybemizde
Hangimizin balçığı daha pahalı?

Türk Edebiyatı 503.sayı