bütün yenilgilerimi yanılgılarımdan anladım
dönüşü olmayan sona doğru
payıma düşen evet payıma düşenleri yitirdim
birçok soru sordum kendime
müjdeli bir haber gibi
ne arar ne beklerimki
yok artık başka pencere
ben buyum diyemedim
kapandı dudaklarımın kilidi
kanıksadım belkide
içimde kimseler yok
çıkmazlarımdan düşen ben
çiçekleri düşünen yok
ömrün yanlızlığında solan
yitirdim düşlerimi varlığımın çağıltısında
bazen bağlantım kopuyor hayatla
kağıttan abideler yükseliyor durmadan
durmadan haksızlık doğuruyor dünya
Kayıt Tarihi : 9.10.2020 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!