Payı yok, mu? Şiiri - Ferit Battal

Kat kat olan karlı dağlar yaz gelince gülecektir
Yediğimiz her nimette mazlumun hiç payı yok, mu?
Kış varınca solan bağlar kullar bir gün ölecektir
Giydiğimiz her kisvette garibin hiç payı yok, mu?

Ey başını rızkı gözet kulun sahibin Mevla,dır
Sabredip cefa çeken can mahşerde yüce ula,dır
Hakkın divanında mazlum ben gibi kuldan ala,dır
Aldığımız her nefeste mazlumun hiç payı yok, mu?

Sen seni bil isyan etme bu el boş han yıkık eldir
Elin uzat sal bir cana mazlumu güldüren dildir
Kaldır başın bak semaya çok rahmetin sonu seldir
Gezdiğimiz her mabette garibin hiç payı yok, mu?

Seven gözler yara açmaz bir gönlü aşkla bezetir
Yanık kalpler arzda uçmaz gönlünü meşkle yüceltir
Hakka can veren bedenler dünyada hakkı gözetir
Verdiğimiz her hız mette mazlumun hiç payı yok, mu?

ULA
Birinci, ilk, evvel. * Eskiden vezirlikten sonra gelen sivil rütbe.
ULA Şanlı, şerefli kimse.