Sözcüklerin kadavralarının çatılarını söküyorum.
Dokunuyorum manaların terennümlerine.
Akordunu bozuyorum kalp sesimin.
Ruhuna yöneliyorum deli divaneyim.
Bakıyorum gözlerine, bakıyorum vahşetli yanına.
İki çift siyah dip kuyu gibi parlıyor gözlerin.
Dalıyorum suya; hasretim, çiçekler misali yüreğinin içine.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
