Patmos'un Dört Atlısı / Sen 8

Hergün anbean yüzünde İlkbahar doğmuştu,
İlkbahar güneşine dönüşmüştü kış bulutu.
Açmıştı kehribar çillerinde beyaz orkideler,
Yüreğimde ki Sonbaharla oynaşırdı benler.

Aşkı aşkın Patmos'un acımasız dört atlısı;
Benlerin, çillerin, kirpiklerin ve gözlerin.
Sanırım halim, gözlerine tutkumun sanrısı,
Yoksa derbederi miyim sarışın kirpiklerin?

Patmos'un üç atlısının kıraliçesi gözlerin.
Mavisi ondurmayan ateşi cehenneminin.
Benlerinin sıklamen renklerinde yandım.
Çillerin yeğni yalazında kaosu yaşadım.

Galiba sonsuza dek bitmeyecek aşkından,
Firar edebilmek için o mavinin girdabından,
Tirşe gözlerinin deniz mavisi ışığı sönmesin,
Deniz feneri gibi kurtuluş rotamı göstersin.

Ah çiçeğim ben biliyorum sen de bilirsin,
Bıraktığın etkiyi anlatamadı yazdırdıkların,
Belki sen yorgun, belkide yılgın şiirlerim,
Ezdin yazdırma yetti artık, tükendi nefesim.

Yazdırdıkları