Patlar Şamirelim Şiiri - İlyas Kırlı

odalar
sessiz ve ürpertili,
tenimden cımbızla tüy çeker odalar
gıkım çıkmaz,dört duvarda kabus güverteli

bak şu yanan ocak avucumda
söner söner be bahtı karam,
ela bakışların asılı başucumda
durdukça usulca açılır aram

ne tuhaf değilmi,ellerimiz buz keser
oysa terlerdi sımsıkı tutuşurken bir zamanlar
nazını bile arar olduysam,sendeki bu eser
vitrine düşmüş,kar etmez gayrı amanlar

hangi rujun öpmüşse dudağını
çaldım melülleşen yanlarına,
pudra olup konmuşum yanağına
n'olur su değirme en mutlu anlarıma

hadi çık bir davetsiz günümde
ve peydah oluver kapımda,
neden ve niye diye sormam
uzun bir yodan gelmişsin derim
bir yabancı gibi alırım içeri,
yani sen olsaydın takvimlere bekçi
ve ben kervana katılmış bir yolcu
inan bahtı karam nefesimi satın alırdım
ölüme ramak kala çöle sontaj salardım
göz suyumu bir gülün dibine akıtır
---ömür verirdim
ne varki gülüm
sensizlik çöl sıcağında şişir ayaklarımı
ve patlardı şamirelim....