Patlamış Mısırlar, Şiiri - Cağlar Akarsu

Patlamış Mısırlar,
..
Yoğun karla kaplı kış gecelerinde,
Soğuktan korunmak için,
Sığınırdık küçücük odalara,
Bir köşede ocak başı,
Yanı başında,kalın kütükler,
Bir biri arkasından, atardık,
Hiç durmamaksızın.
Keskin bir is kokusu dolardı içeri,
Dışarıda buz gibi bir ayaz,
İçeride cehennem gibi sıcak,
Ter ve soğuk bedenlerimizde,
Her gece şokunu yaşardık,

...
Yazdan kalmış kuru mısırlar,
Bir teneke kutu da sallanırken,
Tane-tane patlarken, beyaz-beyaz,
Gözlerimiz dalıp da giderdi,
Pencereden görünen uzak tepelere,,
..
Derin bir “ ah” çekerdik,
Bir bahar gelse ve kış bitse,
Aslında hep mevsimler, gelir,
Ve geçerdi,
İnsanın,bir özlemi vardı doğuştan,
Bitmez değişimleri ararda dururdu,
Bazen sevgileri tomurcuk olur,
Bazen de solar giderdi.
Patlamış mısırlar gibi yürekler,
Bir köşeye saçılırken,
Zaman bir yamyam gibi,
Her şeyi,yer ve bitirirdi.
...
2004-01-29
caglar akarsu