Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
' -annem, namluya karanfil eksem büyür mü..?
anne.., bir ölünün sessiz rengindedir, susar…
karanfiller de işte ilk defa o gün, köklerini gözyaşları ile sular… '
Bu söylem gerçekten insanlığı patlatacak düzeyde olmuş. Çok güzel çok. Kutluyorum üstad, hoşça kalın.
''bir çocuk ölünce bütün anneler ölür, söner yeryüzünde ışıklar
zemheri soğuğunda donar doğacak güneşler, yarınlar ağlar
yokluk vadisinin kurumuş nehirleri., olmayan denizlere akar
ve çocuk sorar:
Ankara!da katledilen yoldaşlar babasız annesiz ve evlatsız kalanları hatırlar oldum.fakat ülkemizde her köşe başında her sokak ortasında açlığa itilmiş ve katledilmiş okadar çok çocuk varki.bazen ölüm bile kurtuluş oluyor.şiirin içeriği ve anlatımı günümüzde yaşanan olayları güzel bir dille ifade ediyor yüreğine sağlık... Cevat abim
Evet insanlığın patladığı noktadayız, bu garabet durum en çok da çocukları etkiliyor. En çok da onlara zarar veriyor, insanoğlu umutla yaşar; bir çocuğun annesini, babasını öldürdüğünüzde daha çocuk yaşta hayata olan direncini umutlarını kırmış oluruz. Savaşların amacı sanırım öfkeli nesiller yetiştirmek. Değerli şairi bu güzel şiirinden dolayı gönülden kutluyorum.Şairlerin yine huzurlu günlerdeki gibi aşka, doğaya dair şiirler yazmasını temenni ediyorum baki selamlar
üstadım harika bir esere imza atmışsınız,, tebriklerimle
Sevgili arkadaşım
Bu güzel şiirinizi
Kocaman yüreğinizi
Canı gönülden kutlar
saygılar sunarım esen kalın
ve çocuk sorar:
-annem, acıktım, süt kaldı mı memende..?
annenin., çöl misali kurumuş göğsü yanar…,
silinir mutluluğa dair haber başlıkları, yerine acı çığlıklar konar…
Kaleminiz hep yazsın
saygılra
Duygu yüklü şiirinizi
begeniyle okudum
Şair; bu anlamlı manzumesiyle bizlerle. Yine içi dolu dolu bir yaşam öyküsü, yine bir çocuk ve bir ana sembolizme edilmiş ki çok çok değerli bir yaklaşım.Üstat, iyimser bir dil yapısıyla şiiri çok kararlı yazmış.Yine güzel şiirlerinden biri.Zevkle okudum. tam puan +ant. selam olsun.Kutlarım.
'/bahar parkının kış köşesinde, sicili bozuk bir mantar tabancası patlar/
parkta oynayan çocuğun elindeki, içi hayal dolu balonlar patlar
ağaçlar kökünden sallanır, aynı anda havalanır dallardan kuşlar
kaybolur havanın rengi...'
İşte buydu bize olan.O günden beri kaybolan 'insanlık 'aranıyor.
Çocuklara nasıl anlatırız sevinçi , umudu ,yaşamın kutsallığını, her gün bunca acı yaşanırken?
En çok da buna üzülüyorum. Bu tür acılar onların 'çocukluğunu' da çalıp gidiyor.
Dilerim 'kayıp insanlık' yeniden aramıza döner.
Kaleminiz daim olsun. Saygımla.
Çok etkileyici. İnsanı değil, savaşı kutsayan insanlığı patlatmak gerek. Şiddet ve savaş karşıtı şiirsel bir felsefe...
Bu şiir ile ilgili 76 tane yorum bulunmakta