Pastörize Sevgi Şiiri - Yorumlar

Kül Tadı / Cahit Koytak

Sizinle aynı havayı soluyorum,

Ama ağzımda kül tadı kalıyor, benim.

Bunu bir kere daha yazmıştım,

Yine yazıyorum, ağzımda kül tadı, benim.



Altmışlı yıllarımdan

Kendime güzel bir bahçe yaptım,

Bahçede bir de marangoz atelyesi,

Ve ağzımda kül tadı, benim.



Tanrı’ının oyuncakçı dükkanı burası,

Ben de çırağı O’nun,

Böyle övünmek hoşuma gidiyor

Ve ağzımda kül tadı, benim.



Komşuları çağırıp gösteriyorum

Yaptığımız oyuncakları,

Kış ortasında bahar rüzgârı bu

Ama ağzımda kül tadı, benim.



Torunlarım için yazılmış on şiir,

Aşil’e topuk zırhı,

Patraklos’a gök arabası,

Ve ağzımda kül tadı, benim.



Tanrının gelip gittiği yola

Kuş sürülerinden

Gezgin bir senfoni orkestrası,

Ve ağzımda kül tadı, benim.



Kırk kitaplık bir yol şiiri,

Yolun kendisi kadar uzun,

Rüzgârla taşınıyor kulaktan kulağa,

Ve ağzımda kül tadı, benim.
Kül Tadı


Bitiremiyorum, Allah’ım,

Bitiremiyorum,

Ne kenar süslerini silip

Zımparalayabildim onu,



Ne de kütüphaneye gidebildim

Dipnotlar için,

Ağzımda kül tadı,

Ağzımda kül tadı, benim.



Ağzımda kül tadı her sabah,

Yer gök aynı şarkıyı söylüyor,

Çakıllar, yıldızlar,

Komşu bahçede bababula ağacı,



Ve ağacın en yüksek dalında

Şu komşu karga ailesi,

Gagalarında külden sözcükler

Ve ağzımda kül tadı benim.



15 Ağustos 2013

‘Acı Otlar Kitabı’